Σαν παραμύθι…

  Ήταν, μια φορά κι έναν καιρό, σε έναν κόσμο μακρινό - τουλάχιστον έτσι νομίζαμε – ένα μικρό, πολύ μικρό τερατάκι, που το έλεγαν Κορωνούλη. Ονομάστηκε έτσι γιατί έμοιαζε σαν την κορώνα που φορούσαν κάποτε οι βασιλιάδες κι οι πριγκίπισσες.

   Κανείς δεν ήξερε που βρέθηκε. Ξεφύτρωσε ξαφνικά, σαν ένας μάγος να χτύπησε τα δάκτυλα και τσουπ, εμφανίστηκε.

   Ένοιωθε πολύ μόνος και αποφάσισε να πάει σε μια περιοχή  με πολύ κόσμο, για να γνωρίσει φίλους.  Καθώς περιπλανιόταν, βρέθηκε σε μια μεγάλη αγορά, που δεκάδες άνθρωποι πηγαινοερχόταν. Ενθουσιάστηκε, δεν  ήξερε ποιον να πρωτοδιαλέξει.     Πλησίασε έναν, τυχαία, και του χαμογέλασε. Αυτός, δεν έδωσε σημασία γιατί βιαζόταν να τελειώσει τα ψώνια του. Ο Κορωνούλης θύμωσε πάρα πολύ. Όρμησε αγριεμένος, προς αυτόν που τον αγνόησε.  Καθώς πήγαινε προς το μέρος του, άρχισε να φουσκώνει από το κακό του και να φουσκώνει, ώσπου έκανε ένα μπαμ και έσκασε.   Δεν διαλύθηκε όμως, αλλά έγινε δύο κομμάτια. Το ένα, τρύπωσε γρήγορα – γρήγορα  στα ρουθούνια του ανθρώπου και προχώρησε προς το λαιμό του. Αυτός άρχισε να βήχει, προσπαθώντας να βγάλει τον Κορωνούλη αλλά δεν τα κατάφερνε. Είχε σφηνωθεί με όλη του τη δύναμη και δεν έλεγε να κουνήσει. Αντίθετα, συνέχιζε να είναι θυμωμένος και να πολλαπλασιάζεται σε πολλά κομμάτια, που πεταγόταν από το στόμα, με το βήχα.

    Αυτά τα κομμάτια ήταν άλλοι μικροί Κορωνούληδες, που απλώθηκαν μέσα στην αγορά, αναζητώντας νέους φίλους.

Ο Μανώλης Γλέζος δεν είναι πια εδώ.  Και θρηνούμε.

  Κανείς δεν σκέφτηκε να ξεστομίσει ότι ήταν πλήρης ημερών. Γιατί ο Γλέζος δεν είχε ηλικία. Είναι ένα σύμβολο.

  Η σπιρτάδα της νιότης του έμεινε άθικτη από το Μάη του ’41, που ρεζίλεψε το Γ΄ Ράιχ έως σήμερα. Ο αιώνιος έφηβος στο θάρρος, στην πυγμή, στη σκέψη, στις ιδέες, στον αυθορμητισμό.

  Με πάθος και ορμή πάλευε να δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο. Προασπιστής της ισότητας, της δημοκρατίας, της ελευθερίας όχι με θεωρίες αλλά με συνεχείς, ουσιαστικούς  δυναμικούς αγώνες.

 Οι περισσότεροι είχαμε την ευκαιρία και την τύχη να τον γνωρίσουμε. Να ζήσουμε το μάχιμο πολιτικό, το συγγραφέα, τον ποιητή, το γεωλόγο, τον αγωνιστή…

  Είχε ανάγκη τις πολλές ιδιότητες γιατί έπρεπε, όπως έλεγε, να ζήσει τις ζωές όσων συναγωνιστών του χάθηκαν. Βαρύ φορτίο, που το έφερε άξια εις πέρας.

  Στο μυαλό έρχεται η λάμψη της ματιάς, που καίει σίδερα, το αγέρωχο ύφος, σημάδι αντρειοσύνης και η σφιγμένη γροθιά υψωμένη με σθένος στο βήμα της Βουλής, στο δρόμο, όπου κι αν χρειαζόταν.

  Πρωτοπόρος, ασυμβίβαστος, σεμνός και καταδεκτικός. Ποτέ δεν αρνήθηκε να μεταλαμπαδεύσει τη φλόγα της ψυχής του σε σχολεία, συνέδρια, συνεντεύξεις, οπουδήποτε  κι αν του ζητούσαν, όσο μακριά κι αν ήταν. Κι είχε ένα θείο χάρισμα λόγου, σαν να σου εμφυσούσε τις σκέψεις του και να γινόταν δικές σου.

  Ακούραστος. Ήταν σαν οι κακουχίες να του έδιναν μια μαγική δύναμη υπερανθρώπου.

  Ξεγέλασε το Χάρο πολλές φορές. Από τα νεανικά του χρόνια πάλευε μαζί του παλικαρίσια και έως τώρα ήταν νικητής. Το μόνο, ίσως, που τον λύγιζε ήταν ο άδικος θάνατος του αδελφού του Νίκου.

  Κοιμήθηκε το κουρασμένο του σώμα. Ταλαιπωρήθηκε όσο κανένα. Είχε ανάγκη αυτήν την ξεκούραση. Εμείς, όμως, δεν ήμασταν προετοιμασμένοι να χάσουμε όλα αυτά που εκπροσωπούσε.     Τον είχαμε ανάγκη γιατί, ίσως, να μην είμαστε ακόμη έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας τούτο τον κόσμο. Όσα κι αν μας έδωσε, εξακολουθούμε να τον θέλουμε μπροστάρη.

Στο καλό Μανώλη Γλέζο, αγαπημένε μας.

  Ελπίζουμε να μην γλυτώσουμε από σένα αλλά να μας κυνηγάει στ’ αλήθεια η ύπαρξή σου μπας και καταφέρουμε να κάνουμε αυτά που πρέπει.

Φασολάκια με πατάτες και κολοκυθάκια

2 κιλά φασολάκια φρέσκα καθαρισμένα γύρω – γύρω

1 κιλό πατάτες καθαρισμένες  

1 κιλό κολοκυθάκια

1 μεγάλο κρεμμύδι

1 ματσάκι μαϊντανό

1 ποτήρι λάδι

2 ψιλοκομμένες τομάτες

2 κουταλιές τομάτα πελτέ

1 ½ ποτήρι νερό

Αλάτι

Πιπέρι

Ρίγανη

Σε βαθιά κατσαρόλα βάζουμε το λάδι και τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι. Προσθέτουμε την τομάτα, το πιπέρι και τη ρίγανη. Ανακατεύουμε να βγουν τα αρώματα τους και ρίχνουμε τα φασολάκια, τις πατάτες και τα κολοκυθάκια κομμένα σε μέτρια κομμάτια, τις τομάτες, τον μαϊντανό και το αλάτι. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε το νερό.

Μόλις πάρει βράση το φαγητό μας, χαμηλώνουμε τη φωτιά και συνεχίζουμε το μαγείρεμα για περίπου μισή ώρα ακόμη.

Τραγανή λαγάνα

1.200  κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 χαρτάκια μαγιά

1 κουταλάκι ζάχαρη

1 ½ κουταλάκι αλάτι

Χλιαρό νερό

¼  ποτήρι λάδι (προαιρετικά)

Σουσάμι

Λιώνουμε τη μαγιά με λίγο χλιαρό νερό. Προσθέτουμε τη ζάχαρη και  λίγο αλεύρι δημιουργώντας ένα χυλό. Σκεπάζουμε και αφήνουμε σε ζεστό μέρος για μια ώρα περίπου.

Σε άλλο δοχείο κοσκινίζουμε το αλεύρι, προσθέτουμε το αλάτι, το λάδι, το μείγμα μαγιάς και λίγο – λίγο χλιαρό νερό. Πλάθουμε με τις χούφτες να έχουμε μια μαλακή ζύμη. Σκεπάζουμε κι αφήνουμε για περίπου μία ώρα. Πλάθουμε ξανά με αλευρωμένα ή λαδωμένα χέρια και χωρίζουμε τη ζύμη στα δύο. Απλώνουμε με τα δάκτυλα σε λαδωμένο ταψί. Πιέζουμε να σχηματίσουμε σε όλη την επιφάνεια γούβες. Αφήνουμε για μισή ώρα περίπου. Πιέζουμε ξανά και περνάμε με ένα πινέλο νερό. Σκορπάμε παντού σουσάμι. Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδίσει. Λίγο πριν βγάλουμε από το φούρνο τις λαγάνες τις ραντίζουμε με λίγο νερό (γίνονται πιο τραγανές).

Ρεβίθια με πιπεριές

½ κιλό ρεβίθια

5 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα

2 πιπεριές πράσινες

1 πιπεριά κόκκινη

1 πιπεριά πορτοκαλί

2 κλωνάρια δεντρολίβανο

¾ ποτηριού λάδι

½ ποτήρι κρασί

½ ποτήρι νερό

Αλάτι

Πιπέρι

Βράζουμε τα ρεβίθια με μπόλικο νερό μέχρι να μαλακώσουν. Τα σουρώνουμε. Στην κατσαρόλα ρίχνουμε το λάδι, τις πιπεριές ψιλοκομμένες και τα κρεμμυδάκια Ανακατεύουμε μέχρι να μαραθούν ελαφρά. Σβήνουμε με το κρασί.

Σε μικρό ταψί αδειάζουμε τα ρεβίθια και το μίγμα της κατσαρόλας. Προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι, το δεντρολίβανο και ανακατεύουμε. Ρίχνουμε το κρασί και το νερό και ψήνουμε για μισή ώρα περίπου σε μέτρια θερμοκρασία.

Μηλοπιτάκια με αμύγδαλο και δαμάσκηνα

½ κιλό φύλλα κρούστας

4 μήλα

4 κουταλιές ζάχαρη

200 γραμμάρια αμυγδαλόψιχα

100 γραμμάρια δαμάσκηνα αποξηραμένα (αν θέλουμε να μουλιάζουμε σε λικέρ της αρεσκείας μας)

1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα

½ κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο

1 ποτήρι φυτικό βούτυρο ή λάδι

Άχνη ζάχαρη

Κανέλα

Καθαρίζουμε τα μήλα και τα κόβουμε σε μικρούς κύβους. Λιώνουμε 2 κουταλιές βούτυρο (ή ρίχνουμε αντίστοιχα λάδι) σε ρηχή κατσαρόλα και σοτάρουμε τα μήλα, ανακατεύοντας με προσοχή για να μη λιώσουν. Μόλις μαλακώσουν, προσθέτουμε τη ζάχαρη και συνεχίζουμε το ανακάτεμα για περίπου 4 – 5 λεπτά.

Τρίβουμε την αμυγδαλόψιχα (όχι σκόνη). Ψιλοκόβουμε τα δαμάσκηνα και τα ρίχνουμε μαζί με τα αμύγδαλα στα μήλα. Προσθέτουμε την κανέλα και το γαρύφαλλο.

Απλώνουμε τα φύλλα κρούστας και τα κόβουμε σε λωρίδες. Αλείφουμε κάθε λωρίδα με βούτυρο ή λάδι και βάζουμε στην κάτω άκρη μια κουταλιά από το μείγμα. Διπλώνουμε σε τρίγωνα, τα οποία τοποθετούμε σε ταψί με λαδόχαρτο.

Ψήνουμε σε μέτρια θερμοκρασία (180 βαθμούς) μέχρι να ροδίσουν.

Μόλις κρυώσουν, ρίχνουμε άχνη και κανέλα.

Γλυκάκια με χαλβά και σοκολάτα

½ κιλό χαλβάς (του εμπορίου) βανίλια ή σοκολάτα

3 κουταλιές ταχίνι

250 γραμμάρια  σοκολάτα υγείας

½ ποτήρι γάλα σόγιας

200 γραμμάρια στραγάλι αφράτο

Κακάο

Ζεσταίνουμε το γάλα και ρίχνουμε τη σοκολάτα. Ανακατεύουμε καλά. Λιώνουμε  το χαλβά και τον προσθέτουμε στη σοκολάτα μαζί με το ταχίνι. Τρίβουμε (σε σκόνη) το στραγάλι και ρίχνουμε λίγο – λίγο στο μίγμα. Το «δουλεύουμε» καλά με τα χέρια και αφήνουμε στο ψυγείο για μισή ώρα.

Πλάθουμε μπαλάκια και τα καλύπτουμε με κακάο, το οποίο έχουμε αδειάσει σε ρηχό μεγάλο πιάτο.