Κατερίνα Σιδερή

Γιορτινές ιστορίες!

Το ξωτικό που ήθελε να πάρει τη θέση 

του Άγιου Βασίλη

   Στο εργαστήριο του Άγιου Βασίλη τα ξωτικά ήταν αφοσιωμένα στην κατασκευή των παιχνιδιών  γιατί πλησίαζαν οι γιορτές και έπρεπε να ετοιμαστούν τα δώρα για τα παιδιά. Μόνο ένα ξωτικό, ο Ρίκος, δεν είχε το νου του στον πάγκο με τα παιχνίδια αλλά κοιτούσε συνέχεια προς τη μεγάλη σκάλα που οδηγεί στο γραφείο του Άγιου Βασίλη. Κάθε τόσο, μάλιστα, έβρισκε διάφορες προφάσεις και επισκεπτόταν τον Άγιο Βασίλη. Πότε ήθελε να ρωτήσει για το ταίριασμα των φορεμάτων στις κούκλες, πότε για την ποιότητα των μετάλλων στα αυτοκινητάκια, πότε για την αλλαγή στο μενού των ταράνδων.

Ο Άγιος Βασίλης απορούσε για τις συχνές επισκέψεις του  Ρίκου αλλά προσπαθούσε να του λύσει τις απορίες του πρόθυμα και ευγενικά.

Εκείνος ερχόταν την επομένη πιο πιεστικός.

Γιατί συνέβαινε αυτό;  Στο Ρίκο είχε καρφωθεί η ιδέα να πάρει τη θέση του Άγιου Βασίλη. Πίστευε ότι αν ηγηθεί αυτός του εργαστηρίου όλα θα είναι πιο συντονισμένα και θα έχουν μεγαλύτερη παραγωγή ώστε να προωθούν παιχνίδια και στα καταστήματα και να έχουν τεράστια οικονομικά οφέλη. Αν οι τάρανδοι έπαιρναν με την τροφή τους περισσότερες βιταμίνες θα ήταν πιο γρήγοροι και θα διένυαν  σε λιγότερο χρόνο περισσότερες αποστάσεις.

Ξενυχτούσε καταστρώνοντας σχέδια. Για το ύψος των πάγκων εργασίας, που αν αυξομειώνονται ανάλογα με το ύψος των ξωτικών θα παράγουν περισσότερο.  Για τον εναέριο χάρτη, που  με κάποιες μετατροπές  θα χρειάζονται λιγότερα δρομολόγια. Για τα ρούχα εργασίας των ξωτικών. Αν φορούσαν φαρδιές  σκούρες φόρμες  θα είχαν μεγαλύτερη ευκινησία και δε θα λερωνόταν εύκολα. 

Όλα τα είχε σκεφτεί! Ακόμη και πώς να επιλέγονται τα καλά παιδιά. Θα έστελνε κατασκόπους και όλη τη χρονιά θα κατέγραφαν τα καλές και τις κακές πράξεις του κάθε παιδιού. Τα στοιχεία αυτά θα τα περνούσε σε ένα κατάλληλα διαμορφωμένο πρόγραμμα του υπολογιστή και έτσι θα έβγαινε η τελική κατάσταση των παιδιών που θα δεχόταν δώρα.

Όσον αφορά τη διανομή δε θα την έκανε, φυσικά, ο Άγιος Βασίλης! Ειδικά εκπαιδευμένα ξωτικά, ντυμένα με πολύχρωμες φορεσιές θα αναλάμβαναν αυτό το ρόλο. Ταυτόχρονα θα έφευγαν πολλές ομάδες κι έτσι το μοίρασμα θα γινόταν συντονισμένα και χωρίς το άγχος της τελευταίας στιγμής.

Ένιωθε έτοιμος να υλοποιήσει τα καταπληκτικά σχέδια του, που θα βελτίωναν όλη τη διαδικασία του εργαστηρίου και του μοιράσματος των δώρων.

Το μόνο που έμενε ήταν να βρει τον τρόπο να κάνει πέρα τον Άγιο Βασίλη!

Και να που η ευκαιρία ήρθε!

Ένα πρωί που  περνούσε, δήθεν τυχαία, έξω από το σπίτι του Άγιου Βασίλη, τον άκουσε να βήχει δυνατά. Πλησίασε πιο κοντά στο παράθυρο της κρεβατοκάμαρας. Άκουσε τον Άγιο Βασίλη βραχνιασμένο και στεναχωρημένο να αναρωτιέται πως θα μοιραστούν τα δώρα, που είναι τόσο άρρωστος.

Δεν έχασε χρόνο. Χτύπησε την πόρτα και όταν του άνοιξε η κυρία Αγιοβασιλένια μπήκε με φόρα μέσα στο σπίτι και τράβηξε προς το δωμάτιο του Άγιου Βασίλη.

«Κατά τύχη περνούσα απέξω και άκουσα τους προβληματισμούς σου. Δε θέλω να στεναχωριέσαι, εγώ είμαι έτοιμος να σε βοηθήσω. Πρέπει να γίνεις καλά, γι’ αυτό θα αναλάβω εγώ όλες τις αρμοδιότητές σου.

Ο Άγιος Βασίλης τον κοιτούσε ζαλισμένος από τον πυρετό.  Ο Ρίκος δεν περίμενε απάντηση. Φουριόζος βγήκε από το σπίτι και κατευθύνθηκε προς το εργαστήριο. Έκλεισε τις μηχανές και τη μουσική, πήρε το μικρόφωνο του εκφωνητή και άρχισε να μιλάει στα ξωτικά.

«Ο Άγιος Βασίλης είναι άρρωστος και δεν μπορεί πια να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του».

Τα ξωτικά απορημένα από το σταμάτημα των μηχανών αλλά και από αυτά που άκουγαν, άρχισαν να αναρωτιούνται τι έχει ο Άγιος Βασίλης, τι θα γίνει τώρα με τα δώρα…

Ο Ρίκος δυναμώνοντας τη φωνή του, συνέχισε.

Μην ανησυχείτε για τίποτα. Ο Άγιος Βασίλης όρισε εμένα ως αντικαταστάτη του και όλα θα πάνε περισσότερο από καλά.

Τα ξωτικά κοιτούσαν απορημένα το ένα το άλλο. Ο Ρίκος αντικαταστάτης του Άγιου Βασίλη; Μα πως; Και τι θα καταφέρει;  Όλοι τον ήξεραν ως ένα αφηρημένο ξωτικό, καθόλου παραγωγικό και λιγάκι δύστροπο. Πως ο Άγιος Βασίλης αποφάσισε να αναθέσει σε αυτόν ένα τόσο δύσκολο ρόλο;

Ο Ρίκος δεν άφησε περιθώρια για απορίες ή σχόλια. Ζήτησε από όλους υπακοή και εργατικότητα. Κάλεσε στο γραφείο του τους υπεύθυνους όλων των τμημάτων και άρχισε να δίνει εντολές.

Τα σχέδια τόσων χρόνων  γινόταν πράξη! Ενθουσιασμένος από τον εαυτό του έκανε απανωτές αλλαγές. Οι ράφτες του εργαστηρίου εργαζόταν όλη μέρα κι όλη νύχτα για να ράψουν μαύρες φαρδιές φόρμες για όλα τα ξωτικά αλλά και πολύχρωμα ρούχα για την ομάδα μοιράσματος των δώρων.  Οι μάγειροι άλλαξαν το μενού, σύμφωνα με τις οδηγίες του Ρίκου. Οι ξυλουργοί, αντικατέστησαν τους πάγκους εργασίας με καινούργιους, αυξομειούμενου ύψους. Οι φροντιστές των ταράνδων εκπαιδεύουν  και νέα ζώα.

Πενήντα ξωτικά, επιλέχθηκαν, ως κατάσκοποι και απλώθηκαν σ’ όλα τα σπίτια να παρακολουθούν τις πράξεις των παιδιών. Ο ειδικός των υπολογιστών προσπαθεί να φτιάξει το πρόγραμμα επιλογής των καλών παιδιών, που του έδωσε ο Ρίκος.

Το επόμενο πρωί όλα ήταν διαφορετικά!  Η μουσική δεν ήταν πια χριστουγεννιάτικη αλλά ακουγόταν ένας μονότονος εκκωφαντικός ήχος που τον διέκοπτε η φωνή του Ρίκου με συνθήματα για τη χαρά της εργασίας. Τα ξωτικά πήραν και φόρεσαν από μία φόρμα και προχώρησαν προς τους πάγκους εργασίας. Ο καθένας προσάρμοσε το τμήμα που ήταν μπροστά του στο ύψος του αλλά επειδή δεν είχαν όλα το ίδιο ύψος ο πάγκος ήταν αλλού πιο ψηλός κι αλλού πιο χαμηλός με αποτέλεσμα τα παιχνίδια να μην κυλούν με ευκολία και να στριμώχνονται σε πολλά σημεία.  

Ο Ρίκος παρατηρούσε από την κορυφή της μεγάλης σκάλας του εργαστηρίου. Κάτι δεν πήγαινε καλά! Τα ξωτικά δεν ήταν πολύ παραγωγικά. Ήταν μουντά και σκυθρωπά! Κάλεσε τον υπεύθυνο της παραγωγής να έρθει αμέσως στο γραφείο του και του έκανε επιπλήξεις για την κακή εικόνα της ομάδας του.  Απαγόρευσε το διάλειμμα γιατί  έμεινε πίσω η παραγωγή καθώς και το μεσημεριανό φαγητό.

Εκνευρισμένος πήγε προς τους στάβλους. Οι εκπαιδευτές μάταια προσπαθούσαν να διδάξουν υπακοή στους νέους ταράνδους. Τα ξωτικά που θα οδηγήσουν τα έλκηθρα φοβισμένα και ζαλισμένα από τα περίεργα τραντάγματα των ταράνδων κρύφτηκαν πίσω από το σανό.  Έμοιαζαν με  κλόουν του τσίρκου με τα πολύχρωμα ρούχα που φορούσαν!

Ο Ρίκος έβαλε τις φωνές στους εκπαιδευτές που δεν μπορούν να επιβληθούν στα ζώα. Έπιασε με φόρα το χαλινάρι από ένα τάρανδο και προσπάθησε να τον κουμαντάρει. Αυτός τρόμαξε και άρχισε να πηδάει πάνω κάτω παρασύροντας μαζί του και το Ρίκο.

 Με το ζόρι το σταμάτησαν και τον γλύτωσαν από το τράνταγμα.

Χτυπημένος και περισσότερο νευριασμένος τράβηξε για την κουζίνα. Κάτι μύριζε απαίσια εκεί! Οι μάγειροι έφτιαχναν, σύμφωνα με τις οδηγίες του μια δυναμωτική σούπα. Έσκυψε το κεφάλι πάνω από το καζάνι. Ήταν ένα σκούρο καφέ υγρό που βρωμούσε. Δεν τόλμησε να δοκιμάσει. Τι στο καλό είχαν ρίξει μέσα;

Είχε γίνει ολοκόκκινος από τα νεύρα! Ένα ξωτικό τον ειδοποίησε να πάει επειγόντως στην αίθουσα υπολογιστών. Πριν ακόμη μπει, άκουσε περίεργους θορύβους! Οι είκοσι υπολογιστές αναβόσβηναν και σφύριζαν σαν κόρνα αυτοκινήτου. «Μα τι συμβαίνει;» Φώναξε ο Ρίκος έτοιμος να εκραγεί. «Δεν ξέρουμε», του απάντησε ο υπεύθυνος. «Με το που βάλαμε τα πρώτα στοιχεία για τα παιδιά που μας έστειλαν οι κατάσκοποι, άρχισε ο ένας μετά τον άλλο να αναβοσβήνει και να σφυρίζει».

«Κλείστε τους και ανοίξτε τους ξανά» διέταξε ο Ρίκος. «Το προσπαθήσαμε αλλά δεν μπορούμε να τους κλείσουμε».

Δεν άντεχε άλλο! Βγήκε βιαστικά από το δωμάτιο και πήγε ξανά στο εργαστήρι. Εκεί επικρατούσε ησυχία! «Ευτυχώς» σκέφτηκε «τουλάχιστον εδώ, που είναι το κομμάτι της παραγωγής όλα πάνε καλά». Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη σκέψη του και τι να δει! Ο πάγκος να χοροπηδάει σαν βάρκα σε φουρτουνιασμένη θάλασσα και τα παιχνίδια σε ένα σωρό στην άκρη του δωματίου. Τα ξωτικά καθόταν ακίνητα σαν υπνωτισμένα.

Η μαυρίλα από τα ρούχα αλλά και από την έκφραση του προσώπου τους έκανε την εικόνα ακόμη πιο καταθλιπτική.

Ο Ρίκος έτρεξε στο σπίτι του Άγιου Βασίλη. Ήταν καθισμένος στο κρεβάτι και η Αγιοβασιλένια προσπαθούσε να τον ταΐσει μοσχομυριστή σούπα.

«Βοήθεια» Άγιε Βασίλη «κατέστρεψα τα πάντα» είπε κλαίγοντας με λυγμούς ο Ρίκος.

Ο Άγιος Βασίλης τον κοίταξε απορημένος. Ζήτησε από την Αγιοβασιλένια να του φέρει ένα πιάτο σούπα, να τον ζεστάνει και να τον χαλαρώσει.

«Ηρέμησε και κάθισε να μου πεις τι συμβαίνει». Ένοιωσε λίγο καλύτερα τρώγοντας τη σούπα αλλά καθώς συλλογιόταν τι είχε κάνει έβαλε ξανά τα κλάματα.

«Μη στεναχωριέσαι» του είπε ο Άγιος Βασίλης «ό,τι κι αν έχεις κάνει, πιστεύω πως μπορεί να διορθωθεί».

«Δεν ξέρω αν μπορούν όλα αυτά που έχω κάνει»! Αξίζω κάθε τιμωρία Άγιε Βασίλη. Μόνο σε παρακαλώ έλα να σώσεις ό,τι μπορείς.

Ο Άγιος Βασίλης δεν περίμενε όλες αυτές τις καταστροφές. Δεν αγρίεψε όμως, ούτε απελπίστηκε.

Ξεκίνησε βάζοντας μια γλυκιά μουσική και ζητώντας από τα ξωτικά να φορέσουν τα όμορφα ρούχα τους. Γρήγορα μαζεύτηκαν τα διαλυμένα παιχνίδια και αντικαταστάθηκε ο πάγκος. Στην κουζίνα πήγε η Αγιοβασιλένια να βοηθήσει στην παρασκευή της δικής της σούπας. Μετά από όλη αυτή την περιπέτεια τα ξωτικά είχαν ανάγκη από ένα δυναμωτικό φαγητό.

 Στα μικρά ζώα σταμάτησε η πίεση για να πετάξουν και επέστρεψαν στο στάβλο.

Όσο για τους υπολογιστές , όταν μπήκε ο Άγιος Βασίλης, ως διά μαγείας σταμάτησαν όλοι. Όταν τους άνοιξαν ξανά είχε σβηστεί το πρόγραμμα επιλογής καλών και κακών παιδιών.

Ο Ρίκος ακολουθούσε  σιωπηλά τον Άγιο Βασίλη. Θαύμαζε την ηρεμία και την αποτελεσματικότητά του.

Όταν όλα μπήκαν σε μια σειρά, προχώρησαν στο γραφείο του Άγιου Βασίλη. Ο Ρίκος περίμενε την τιμωρία του. Θα δεχόταν οποιαδήποτε ποινή. Ήταν καταστροφικό ό,τι είχε κάνει.

Ο Άγιος Βασίλης τον πλησίασε και του είπε: «Έχεις ωραίες ιδέες και όρεξη να τις υλοποιήσεις. Θέλεις να γίνεις βοηθός μου;»

Ο Ρίκος δεν ήξερε τι να πει. Αγκάλιασε τον Άγιο Βασίλη και κλαίγοντας τον ευχαρίστησε.

Από εκείνη την ημέρα το καλύτερο ξωτικό του εργαστηρίου ήταν ο Ρίκος. Ευγενικός και καταδεκτικός με όλους! Ένοιωθε ευτυχισμένος, είχε πολλούς φίλους και κυρίως είχε πλάι του τον Άγιο Βασίλη να τον φροντίζει και να τον βοηθάει να υλοποιεί τις ιδέες του.