#jsddm { margin: 0; padding: 15px; z-index:1000000000; position:relative; } #jsddm li { float: left; list-style: none; font: 12px Tahoma, Arial; } #jsddm li a { display: block; white-space: nowrap; margin:1px 3px; border: 1px solid #AAAAAA; background: #440909; background: -webkit-gradient(linear, left top, left bottom, from(#F75A5A), to(#440909)); background: -moz-linear-gradient(top, #F75A5A, #440909); padding: 5px 10px; -webkit-border-radius: 5px; -moz-border-radius: 5px; border-radius: 5px; text-shadow: #ffffff 0 1px 0; color: #F1B6B6; font-size: 15px; font-family: Helvetica, Arial, Sans-Serif; text-decoration: none; vertical-align: middle; } #jsddm li a:hover { background: #861717; } #jsddm li ul { margin: 0; padding: 0; position: absolute; visibility: hidden; border-top: 1px solid white; } #jsddm li ul li { float: none; display: inline; } #jsddm li ul li a { width: auto; background: #863D3D; } #jsddm li ul li a:hover { background: #863D3D;

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020


Τάρτα με μανιτάρια

Για τη γέμιση:
1 κιλό μανιτάρια πλευρώτους ή μία μεγάλη κονσέρβα.
4 πράσα
4 κρεμμυδάκια φρέσκα
200 γραμμάρια τριμμένο τυρί νηστίσιμο
½ ποτήρι λάδι
Λίγο δυόσμο ψιλοκομμένο
½ ποτήρι γάλα σόγιας
5 κουταλιές αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Αλάτι
Πιπέρι
Ρίγανη

Για το ζυμάρι:
½ κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
¾  ποτηριού λάδι
¾  ποτηριού κρασί
Μία πρέσα αλάτι


Ανακατεύουμε τα υλικά για το ζυμάρι και το απλώνουμε σε λαδωμένο ταψί, να καλύψει και λίγο από τα πλαϊνά.
Σε κατσαρόλα βάζουμε το λάδι, τα πράσα κομμένα ροδέλες και τα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα. Σοτάρουμε και ρίχνουμε τα μανιτάρια, ανακατεύοντας για να μην κολλήσουν. Προσθέτουμε το γάλα, το αλεύρι, αλάτι, πιπέρι και ρίγανη και συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι να δέσει το μείγμα μας.
Αδειάζουμε στο ταψί με τη ζύμη και απλώνουμε ομοιόμορφα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 45 περίπου λεπτά.

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2020


Νέα χρονιά,
νέα αρχή!

Λίγο πριν τη δύση του κάθε χρόνου ή με την ανατολή του καινούργιου η μεγάλη μας ευχή, εκτός από το να έχουμε υγεία, είναι να σβήσει ό,τι δραματικό και να κάνουμε μια νέα αρχή, πιο δυναμική. Υποσχόμαστε, μέσα μας γιατί φοβόμαστε να ακουστεί και να είναι πιο απόλυτη η δέσμευση, πολλές αλλαγές. Κάθε τι που μας μπλοκάρει και μας «τραβάει» προς τα πίσω, να το ξεμπερδέψουμε σαν κουβάρι και να το απλώσουμε στον λαβύρινθο της ψυχής μας για να βρούμε την έξοδο.
   Πως μας παρασύρει η ζωή και η υπόσχεση αυτή χάνεται σαν τα φωτάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου;  Κι όμως όλα φαίνονται τόσο απλά για να οδηγηθούμε, επιτέλους, στην ευτυχία που ονειρευόμαστε.
  Ίσως δεν θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε κάποια πράγματα στη ζωή μας ή δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι. Ή ακόμη έχουμε συνηθίσει σε μια κατάσταση και δεν ξέρουμε πώς να βγούμε από αυτή.